25 jaar Tormans: Anekdotes van collega Sigrid

Tijdens dit feestjaar verzamelen we leuke, boeiende, memorabele Tormans-verhalen bij onze collega’s. Omdat we erg trots zijn op ons verleden en het feit dat we dit nog altijd weerspiegeld zien in de huidige werking van het bedrijf. Én omdat er ook heel wat unieke verhalen bij zitten, die te mooi zijn om onbesproken te laten. In deze blog over 25 jaar Tormans laten we Sigrid aan het woord die met 23 dienstjaren al het langst bij Tormans actief is. En dat betekent niet enkel een vat vol kennis en ervaring maar ook heel wat boeiende gesprekstof.

Hoe het begon

In 2000, na haar omscholing bij de VDAB, ging Sigrid op zoek naar een stageplaats om ervaring op te doen. Via een gemeenschappelijk contact kon Sigrid haar stage starten bij Tormans op 1 januari 2001. Tijdens deze stage deed Sigrid avondwerk: ze contacteerde hoofdzakelijk contacten uit de database om te horen of deze mensen op zoek waren naar een nieuwe uitdaging. Wat startte als een stage groeide uit tot een vaste job, waarbij ze steeds meer HR-taken kreeg toegewezen.

De eerste nieuwjaarsreceptie

Al vanaf de beginjaren maakte Jan Tormans er een punt van om het nieuwe jaar samen met alle medewerkers in te zetten. Ons nieuwjaarsfeest is ondertussen een vaste waarde, maar in de beginjaren was het concept net iets anders. Terwijl we nu mogen aanschuiven aan een overheerlijk buffet en onze dansbenen mogen losschudden, werd er in 2001 op elke locatie een café afgehuurd waar iets werd gedronken en chips werd gesnoept. De eerste keer dat Sigrid dit meemaakte, werd er een prachtig cadeau uitgedeeld. “Elke medewerker kreeg een gsm + een abonnement van 6 maanden cadeau. Iets wat nu als vanzelfsprekend wordt beschouwd, maar in die tijd echt uniek was” vertelt Sigrid.

Een moment om niet te vergeten

“Een moment dat ik nooit meer vergeet is wanneer wij met alle collega’s op het spoed zijn beland”. Onze mond valt even open wanneer Sigrid verdergaat: “Toen ons hoofdkantoor nog gevestigd was in Herentals, zat er een logistiek bedrijf in hetzelfde bedrijfsgebouw. Zij transporteerden gevaarlijke producten. Op een zonnige lentedag hadden we alle ramen op kantoor opengezet. Plots begon iedereen te klagen over hoofdpijn en misselijkheid. Blijkbaar stond er een lekkend vat met een chemische product op de parking. Meteen werd de brandweer opgetrommeld. Gekleed in veiligheidspakken stelden ze een veldhospitaal op en werd er ook een veiligheidsperimeter van 1km rond het gebouw ingesteld. Na de eerste controles werden alle collega’s met ambulances uit Herentals en Heist-op-den-Berg naar het ziekenhuis afgevoerd voor bloedtesten. Iedereen kwam er met de schrik vanaf, enkel Jan Tormans moest langer in observatie blijven, omwille van verdachte rode vlekjes. Gelukkig kwam het allemaal goed. Voor één dame die net kwam solliciteren, werd dit een wel heel spectaculair sollicitatiegesprek.”

Krantenartikels over gifdampen die Tormans troffen in 2004;

Sfeer en gezelligheid

“De familiale sfeer die bij Tormans aanwezig is, kon ik door de jaren heen regelmatig ervaren. Als het mooi weer was, kon het zijn dat we spontaan gingen barbecueën. In de beginjaren ging ik elke ochtend vers brood en beleg halen voor alle interne collega’s,” zegt Sigrid. “Niemand moest z’n brooddoos meebrengen, er was altijd genoeg.” Ook aan andere Tormans-evenementen heeft ze warme herinneringen: samen met de bus naar Night of the Proms, de after-work evenementen en de Trends Gazellen zijn er maar enkele voorbeelden van.

Op regelmatige basis evenementen organiseren blijft ook een belangrijk deel van de Tormans-identiteit. Events zijn voor ons niet alleen leuk als teambuilding, maar het zorgt er ook voor dat verschillende collega’s elkaar op regelmatige basis ontmoeten.

Unieke woon-werkverkeer

We kunnen concluderen dat bij Tormans werken al voor heel wat memorabele momenten heeft gezorgd bij Sigrid. “Nog eentje om af te sluiten,” vertelt ze. “Tijdens vakbondsacties in 2005 werd de toegang tot het industrieterrein van Geel-Punt hermetisch afgesloten. We parkeerden onze auto’s verderop en wandelden door het bos naar ons kantoor. Jan vertelde dat hij voor de volgende dag een helikopter zou regelen. Wat eerst een grap leek, bleek realiteit, want alle collega’s werden ’s anderendaags opgehaald door een heli. Eén ding is zeker, Jan is een man van zijn woord,” lacht Sigrid.